Vandaag besloot ik mezelf te trakteren op een klasverhoging voor mijn werk-woon-verkeer, ik had immers even genoeg Plebs gezien voor een dag, een mens heeft zo soms van die dagen. Op deze trein kreeg ik zo'n heel retro-jaren-'70-salonneke voor een vol uur voor mezelf. Da's luxe op die trein op dat uur. Dit compartiment had ook maar 4 van die salonnekes en er waren nog 2 salonnekes bezet. Daarin zaten ook 2 mannen die net als ik een groot deel van de rit hebben zitten duimvegen over hun slimme telefoons of tablet. Dat schepte een soort van verbondenheid, samen duimvegend onderweg zijn...
Bij aankomst belde ik mijn wederhelft, zo doen wij dat meestal. Dan zeg ik dat ik er ben en vraag ik of ze nog een commissieke van hier of ginder nodig heeft. Vandaag was dat eens geen brood maar werd mij gesommeerd een speurtocht in te zetten naar de knuffelbeer die mijn oudste kindeke ergens in T'hout was verloren/vergeten. Hij heeft een klein tuinbroekje aan. Die beer, niet mijn zoon. En hij is hem kwijt. De beer niet zijn tuinbroek, maar mijn zoon de beer, bedoel ik. Zijn lievelingsknuffel. Die hij al heeft van 7 jaar geleden bij zijn geboorte...
Enfin ik heb de door hen afgelegde route gereconstrueerd van aan de nieuwe speeltuin in het park Begijnenveldekens, naar de Guldensporenlei, langs de Nieuwe Kaai en daar zag ik 'm voor het eerst live, in't echt, in our neighboorhood, van T'wood ! Die auto die mogelijk maakt dat je de hele wereld kan rondrijden vanuit uw luie zetel: de Google Street View opname-auto. Dat werd eens tijd, want ik had de aanvraag al 2 maanden geleden gedaan omdat mijn vrouw maar blééf zeuren dat de wereld nog steeds niet wist dat wij nu wel fatsoenlijke gordijnen hebben hangen.
Enfin ik heb de door hen afgelegde route gereconstrueerd van aan de nieuwe speeltuin in het park Begijnenveldekens, naar de Guldensporenlei, langs de Nieuwe Kaai en daar zag ik 'm voor het eerst live, in't echt, in our neighboorhood, van T'wood ! Die auto die mogelijk maakt dat je de hele wereld kan rondrijden vanuit uw luie zetel: de Google Street View opname-auto. Dat werd eens tijd, want ik had de aanvraag al 2 maanden geleden gedaan omdat mijn vrouw maar blééf zeuren dat de wereld nog steeds niet wist dat wij nu wel fatsoenlijke gordijnen hebben hangen.
De vriendelijke Nederlandse bestuurder zat daar lekker zijn smoske op te smikkelen, en daar zijn inderdaad lelijker plekjes voor te bedenken.. Da's toch wel nogal wat anders dan toen je van daaruit nog een ruïne van een grindfabriek en den Allard kon zien...Het grootste gedeelte van het westelijk deel van Turnhout had hij al afgewerkt op die voormiddag. De rest volgde vandaag en de volgende wat zonniger dagen.
Enigszins opgelucht vervolgde ik mijn speurtocht naar Beer. Ik zou thuis nog de kans krijgen om de fietsenstalling voor de gevel te fatsoeneren, en de sociaal wenselijkste posters weer tegen het raam te gooien.
Beer bleef helaas spoorloos.
Thuis fatsoeneerde ik snel de gevel, was ik content dat ik nog maar gisteravond mijn recenste zwerfvuilcontrole in de straat had gedaan (ik heb zo'n coole grijpstok en dito fluo-vest van de vrijwllige zwerfvuilbrigade van de Stad) en jatte ik 2 dozen stoepkrijt van de kinders. Deze kans was te mooi om te laten liggen.
"Ludo gaat vreemd met Henriëtte van de bakker" schreef ik voor Ludo's deur. "Yannick kan niet parkeren, kijk maar hier" met een pijl ernaast naar zijn blitse bolide. "Chantal chanteert Xavier met chacha's", gewoon voor de alliteratie; En verder tekende alvast heel veel pijlen op de grond om Google een beetje te helpen, die gaan dat supersymphatiek vinden dat er eens iemand zo lief is om dat al voor hen te doen op voorhand.
Toen al het krijt op was en mijn handen gewassen ben ik met de buurvrouw op het bankje gaan zitten. Daar hebben we 3 uur gewacht op den otto van Google. Voor niks. Dedju. We hadden nochtans zo'n goed mopke bedacht voor als we de opname-auto onze straat zagen indraaien: dan zouden we elkaar kussen. Of toch doen alsof.
Dat zou de wijk lekker op stelten hebben gezet als die beelden daarna online waren gekomen! Ik klaag verder niet, want tijdens het trio uren naast de buurvrouw op't bankje zag ik al menig passant jaloers kijken. Morgen is't werkendag, dus Streetview zal het zonder Smuk Dnalor in het straatbeeld moeten doen. Da's ook geen erg, mijn vrouw zal content zijn dat haar nief gordijnen binnenkort wereldwijd te bewonderen zijn en daar ging het tenslotte om.
Dus Turnhoutenaars aan de noordoostzijde van de stad kunnen dus nog fratsen uithalen morgen en voor hun deur keren enzo. En als ik andere binken zo getipt heb hoe ze hun knapste buurvrouw kunnen overtuigen om een paar uur met hen in't zonneke buiten door te brengen: zonder dank! Profiteer ervan, want 't gaat even duren vooraleer ik weer genoeg gespaard heb om Google nog es te bestellen. Nieuwe gordijnen alleen zijn namelijk al duur genoeg.
Smuk Dnalor
Enigszins opgelucht vervolgde ik mijn speurtocht naar Beer. Ik zou thuis nog de kans krijgen om de fietsenstalling voor de gevel te fatsoeneren, en de sociaal wenselijkste posters weer tegen het raam te gooien.
Beer bleef helaas spoorloos.
Thuis fatsoeneerde ik snel de gevel, was ik content dat ik nog maar gisteravond mijn recenste zwerfvuilcontrole in de straat had gedaan (ik heb zo'n coole grijpstok en dito fluo-vest van de vrijwllige zwerfvuilbrigade van de Stad) en jatte ik 2 dozen stoepkrijt van de kinders. Deze kans was te mooi om te laten liggen.
"Ludo gaat vreemd met Henriëtte van de bakker" schreef ik voor Ludo's deur. "Yannick kan niet parkeren, kijk maar hier" met een pijl ernaast naar zijn blitse bolide. "Chantal chanteert Xavier met chacha's", gewoon voor de alliteratie; En verder tekende alvast heel veel pijlen op de grond om Google een beetje te helpen, die gaan dat supersymphatiek vinden dat er eens iemand zo lief is om dat al voor hen te doen op voorhand.
Toen al het krijt op was en mijn handen gewassen ben ik met de buurvrouw op het bankje gaan zitten. Daar hebben we 3 uur gewacht op den otto van Google. Voor niks. Dedju. We hadden nochtans zo'n goed mopke bedacht voor als we de opname-auto onze straat zagen indraaien: dan zouden we elkaar kussen. Of toch doen alsof.
Dat zou de wijk lekker op stelten hebben gezet als die beelden daarna online waren gekomen! Ik klaag verder niet, want tijdens het trio uren naast de buurvrouw op't bankje zag ik al menig passant jaloers kijken. Morgen is't werkendag, dus Streetview zal het zonder Smuk Dnalor in het straatbeeld moeten doen. Da's ook geen erg, mijn vrouw zal content zijn dat haar nief gordijnen binnenkort wereldwijd te bewonderen zijn en daar ging het tenslotte om.
Dus Turnhoutenaars aan de noordoostzijde van de stad kunnen dus nog fratsen uithalen morgen en voor hun deur keren enzo. En als ik andere binken zo getipt heb hoe ze hun knapste buurvrouw kunnen overtuigen om een paar uur met hen in't zonneke buiten door te brengen: zonder dank! Profiteer ervan, want 't gaat even duren vooraleer ik weer genoeg gespaard heb om Google nog es te bestellen. Nieuwe gordijnen alleen zijn namelijk al duur genoeg.
Smuk Dnalor